Artyści

ARTYŚCI – KONCERT GALOWY 2 WRZEŚNIA

MAREK PIEKARCZYK
Jest wokalistą, autorem tekstów i muzyki. Brał udział w nagraniu i wydaniu przeszło 25 płyt długogrających oraz wielu singli i kaset audio-video w Polsce i w innych krajach świata. Wraz z zespołem TSA i solowo, zaśpiewał na ponad 2500 koncertach w Polsce, USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Czechach, Słowacji, Rosji, Francji, Finlandii, Litwie i Niemczech.
W latach 1986 – 1999 współpracował z Teatrem Muzycznym w Gdyni, gdzie grał tytułową rolę w rock-operze „Jesus Christ SuperStar”. Wystąpił w przeszło 100 spektaklach w Polsce i USA, Kanadzie, Finlandii i Rosji. Zawsze z wielkim powodzeniem.
Od roku 2002 śpiewa głównie w zespole TSA, który regularnie koncertuje, w pierwszym składzie osobowym. Występuje też ze swoim projektem „Marek Piekarczyk Akustycznie”, w spektaklu „Klenczon – Poemat Rockowy” oraz w wydarzeniu muzycznym „Kazania Świętokrzyskie” razem z Józefem Skrzekiem, Atymosem Apostolisem i Prawosławnym Chórem „Oktoich”.
Od kilku miesięcy co niedzielę Marek prowadzi swoją audycję radiową w RMF FM pt.: „Marek Piekarczyk – buntownik z wyboru”. Od roku występuje też z nowym projektem „Marek Piekarczyk Symfonicznie” oraz „U2 Symfonicznie”.

STANISŁAWA CELIŃSKA
Znakomita polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna o niezwykle wszechstronnym talencie. W 1969 roku ukończyła Akademię Teatralną w Warszawie pod kierunkiem Ryszardy Hanin. Przez lata kariery związana była niemal wyłącznie z warszawskimi teatrami: Współczesnym, Na Woli, Ateneum, Nowym, Dramatycznym, Studio, Kwadrat i Współczesnym.
Najnowszą kreacją tej wybitnej aktorki jest rola pieśniarki, której najlepszą recenzją są niezliczone nagrody jakie otrzymała za podwójnie platynową „Atramentową…”, złoty „Suplement” i złote kolędy „Świątecznie”, m.in. podczas 53 KFPP w Opolu w 2016 roku otrzymała – po raz pierwszy w historii festiwalu – nagrodę Narodowego Centrum Piosenki Polskiej oraz uhonorowana została Złotym Mikrofonem.
/fot. Marcin Banasik/

RAHIM
Rahim to pseudonim artystyczny Sebastiana Salberta. To jedna z najbardziej szanowanych postaci na polskiej scenie hiphopowej, raper i producent, współwłaściciel studia i wytwórni MaxFloRecords. Wszystko zawdzięcza swemu szczeremu i konsekwentnemu dążeniu do wytyczonych celów oraz swej niezłomnej miłości do muzyki. Niezależnie czy rymuje, czy produkuje podkłady muzyczne, jego twórczość trafia do ogromnej rzeszy słuchaczy, nie tylko tych słuchających rapu. Człowiek ten współtworzył największe polskie zespoły hip-hopowe. Nagrywał z Kalibrem 44, Paktofoniką, Pokahontaz, a w 2010 roku zadebiutował jako solista. Ma też na koncie sporo gościnnych występów na płytach innych wykonawców.
/fot. Łukasz Siekanowicz/

KASIA KOWALSKA
Urodziła się 13 czerwca 1973 roku. Wychowywała w podwarszawskim Sulejówku, razem z dwoma starszymi od niej braćmi. Muzyka była z nią zawsze – już wtedy, gdy będąc małą dziewczynką wyśpiewała swą pierwszą nagrodę w konkursie piosenki zuchowej; wtedy, gdy zrywała się z zajęć by śpiewać w swych pierwszych, amatorskich jeszcze zespołach i wtedy, gdy po lekcjach zamykała się w pokoju i śpiewała na cały głos piosenki swoich ulubionych artystów. Jako nastolatka, na znak buntu przeciw powszedniości życia w małym miasteczku, z głową ogoloną jak Sinead O’Connor, uciekła z domu na rockowy festiwal do Jarocina. Już wtedy muzyka była dla niej czymś niezwykłym, ogromnym źródłem emocji i siły. Dziś to ona, poprzez swą muzykę, daje innym ludziom wyjątkowe emocje i siłę, by zmierzyć się z codziennością. Ma na swoim koncie wiele płyt i prestiżowych nagród i choć od wydania pierwszej płyty minęło wiele czasu i wiele w jej życiu się wydarzyło, to pewne rzeczy pozostają niezmienne: jej niecodzienna wrażliwość na dźwięki, miłość do muzyki i pasja, z jaką ją wykonuje.
/źródło: www.kasiakowalska.pl, foto: Justyna Jaworska/

MONIKA KUSZYŃSKA
Piosenkarka i autorka tekstów, u progu działalności artystycznej, w 2001 r. została – trzecią z kolei – wokalistką powstałej w 1990 r. grupy Varius Manx. Jej debiutancki album, zatytułowany „Eta”, był siódmym w dorobku zespołu, uhonorowanego w tym czasie brylantową płytą. W roku 2002 zostali laureatami Grand Prix Festiwalu Krajów Nadbałtyckich, wkrótce ukazały się dalsze albumy z udziałem wokalistki (m.in.: „Eno” 2002, „Emi” na 15-lecie grupy czy „Varius Manx symfonicznie” w 2006 r.) oraz kilkanaście singli. Do największych przebojów, wylansowanych przez Monikę Kuszyńską należą: „Moje Eldorado”, „Maj”, „Bezimienna”.
Świetnie rozwijającą się karierę artystyczną wokalistki przerwał w maju 2006 r. tragiczny wypadek samochodowy, w wyniku którego pozostaje częściowo sparaliżowana i do dziś porusza się na wózku. Nie poddała się jednak zwątpieniu i bezsilnej bierności. Po kilku latach, skupionych jedynie na intensywnej rehabilitacji, wraca do aktywnego życia ale przede wszystkim powraca do swojej pasji jaką jest śpiewanie. Pierwszym krokiem jest nagranie w 2009 r. piosenki z Beatą Bednarz pt.: „Nowa rodzę się”. Kolejne lata obfitują w nowe przedsięwzięcia takie jak udział w programie „Bitwa na głosy” czy występ na festiwalu w Opolu z piosenką „Ocaleni”, będącą pierwszym singlem z jej debiutanckiej solowej płyty. Album „Ocalona” ukazał się 12 czerwca 2012 r. W lutym 2013 r. Monika została odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Bronisława Komorowskiego, Złotym Krzyżem Zasługi. W 2015 r. reprezentowała Polskę w konkursie piosenki Eurowizji i ukazała się Jej książka „Drugie życie”.

KRZYSZTOF CUGOWSKI
Lublinianin z urodzenia i wyboru. W Lublinie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną i rozpoczął studia prawnicze. Także w Lublinie w 1969 roku założył zespół Budka Suflera. W 1972 roku połączył siły z Romualdem Lipko, trzy lata później do zespołu dołączył Tomasz Zeliszewski. Charakterystyczny, mocny głos Krzysztofa Cugowskiego szybko został dostrzeżony. Już w 1975 roku znalazł się na drugim miejscu w notowaniu „Wokaliści roku” przeprowadzonego przez czasopismo „Non Stop”. Po wydaniu dwóch płyt, które okazały się wielkim sukcesem, w 1976 roku opuścił Budkę Suflera na osiem lat. W tym czasie pracował z zespołami Spisek i Cross. Do Budki powrócił w 1984 roku. W drugiej połowie lat 80. koncertował z zespołem w USA. Na początku lat 90. Budka Suflera nagrała płytę „Cisza”. Krążek okazał się dużym sukcesem i stał się zarazem preludium do największego komercyjnego osiągnięcia zespołu, czyli do wydanej w 1997 roku płyty „Nic nie boli, tak jak życie”. Sprzedaż albumu przekroczyła rekordowe milion egzemplarzy. Ten sukces stał się również przepustką dla zespołu do występu w 1999 roku w słynnej sali koncertowej Carnegie Hall w Nowym Jorku. W późniejszych latach działalności muzycy Budki Suflera nagrywali także z zagranicznymi gwiazdami. Na płycie „Jest” skład zespołu wsparli: basista Marcus Miller, gitarzysta Steve Lukather i perkusistka Sheila E. Krzysztof Cugowski ma na swoim koncie również kilka płyt solowych oraz krążek „Integralnie” (2001) z coverami wielkich przebojów polskiego i światowego rocka. Współpracował także z Ray’em Wilsonem, byłym wokalistą Genesis. Wspólnie nagrali utwór „Not about us”. Wokalista wystąpił również z Gary Brooker’em i Garou. Budka Suflera zakończyła działalność w 2014 roku, żegnając się z fanami ogromną trasą koncertową. W grudniu tego samego roku Krzysztof Cugowski został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski nadanym za wybitne zasługi dla polskiej kultury i za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej. Po zakończeniu działalności zespołu, wokalista ani na chwilę nie zwolnił tempa. Od 2015 roku Krzysztof Cugowski koncertuje z zespołem „Bracia”, założonym w 2001 roku przez swoich synów, Piotra i Wojciecha. W tzw. międzyczasie wokalista pracował nad swoją solową płytą. Jesienią 2015 roku krążek pt. „Przebudzenie” z muzyką Stefana Gąsieńca trafił do sklepów muzycznych. Od początku 2016 roku Krzysztof Cugowski razem z synami rozpoczął pracę nad premierowym materiałem na nowy wspólny album. 30 września tego roku w ramach rodzinnego projektu „Cugowscy” ukazał się krążek „Zaklęty krąg”. Jest to bez wątpienia jedna z najciekawszych i najważniejszych płyt 2016 roku. Obecnie muzyczna rodzina przygotowuje się do trasy koncertowej pod szyldem „Cugowscy”, która będzie promować ich najnowsze wydawnictwo.

STANISŁAW SOYKA
Wokalista jazzowy, pianista, kompozytor urodzony w 1959 roku. Śpiewać zaczął kiedy miał 7 lat udzielając się wraz z ojcem w chórze katedralnym w rodzinnych Gliwicach. Następnie ukończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec oraz Wydział Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach.
Wciąż inny wciąż nowy a jednocześnie rozpoznawalny od pierwszych nut. Jest zwierzęciem muzycznym z charyzmą performera. Z zespołem czy solo wkrótce po wejściu na scenę obejmuje całkowite panowanie nad publicznością. W jednym z licznych wywiadów artysta powiedział „Nie gram dla fajerwerków, nie śpiewam by się popisać. Moją ambicją i pragnieniem jest, by mój śpiew, moje pieśni dodawały otuchy, podnosiły na duchu tych, którzy przychodzą mnie słuchać. Chcę by wychodzili z koncertu pogodni i umocnieni.”

JACEK STACHURSKY
Właściwie Jacek Łaszczok, jest jednym z najpopularniejszych wykonawców muzyki z pogranicza pop/dance w Polsce. Stachursky przyszedł na świat 26 stycznia 1966 roku w Czechowicach-Dziedzicach. Jego ojciec był perkusistą w jazzowym zespole, i to pewnie właśnie jemu zawdzięcza smykałkę do muzyki.
Jacek Stachursky to artysta, który wciąż zaskakuje swoich fanów nowoczesnym obliczem polskiej muzyki. Jacek Stachursky w dotychczasowej karierze wydał 9 płyt, które odniosły komercyjny sukces. Każda jego kolejna płyta to ogromna dawka przebojowej muzyki z ogromnym bagażem przeżyć emocjonalnych. W październiku 2012 r. premierę miał krążek Artysty zatytułowany „BOSKI PLAN”. Materiał na nim zawarty odsłonił nowe muzyczne oblicze Jacka i zapewne stanowił spore zaskoczenie dla fanów. We wrześniu 2014 r. z okazji 20-lecia pracy artystycznej Jacka Stachursky’ego na rynku pojawiło się wydawnictwo „MOJE ZAKAZANE PRZEBOJE”. Na płycie znalazło się 15 utworów specjalnie wyselekcjonowanych przez Artystę. Kompilacja zawiera utwory bardzo dobrze znane fanom Stachursky’ego, tak jak: „Żyłem jak chciałem”, „Finał”, „Ostatni”, „Zostań i bądź”, jak też kompozycje, które są warte przypomnienia, a nie były szeroko prezentowane przez media. Jacek Stachursky ma na swoim koncie takie przeboje jak: „Z każdym Twym oddechem”, „Zostańmy razem”, „Czuję i wiem”, „Typ niepokorny” oraz własną interpretację utworu „Jedwab” (oryginalnie wykonywany przez Róże Europy).
/www.polskieradio.pl/

VOLODYMIR SYVOHIP – dyrygent
Volodymir Syvohip muzykolog i dyrygent. Jest absolwentem wydziału historii i teorii muzyki Lwowskiego Konserwatorium (obecnie – Lwowskiej Narodowej Akademii Muzycznej im. M. Łysenki) i aspirantury przy Instytucie muzykologii, folklorystyki i etnologii im. M. Rylskoho NAN Ukrainy, a także doktorem filozofii. Jako dyrygent rozpoczął swoje występy w 1999 roku z Kameralnym Chórem „Gloria” i orkiestrą „Leopolis”, z którymi przygotował i wykonał wiele autorskich programów kompozytorów współczesnych. Z sukcesem występował na wielu festiwalach. Zrealizował szereg monumentalnych utworów światowej klasyki, takich jak: „Pasja według św. Jana”, „Magnificat” A. Vivaldiego czy „Wielka msza” J.S. Bacha.
Odznaczony przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego za wybitne zasługi na rzecz promocji kultury polskiej i rozwoju międzynarodowej współpracy kulturalnej.

LWOWSKA ORKIESTRA SYMFONICZNA
Pierwszy koncert Lwowskiej Filharmonii odbył się dokładnie 27 września 1902 roku, a historia pierwszych lat jej działalności, jeszcze pod panowaniem Habsburgów, związana jest z takimi wybitnymi postaciami jak Gustav Mahler i Richard Strauss. Swoją regularną działalność Orkiestra Filharmonii rozpoczęła jednak dopiero w 1933 roku w Rzeczpospolitej Polskiej, występując pod batutą Adama Sołtysa, Jerzego Kołaczkowskiego, Kazimierza Wiłkomirskiego i Grzegorza Fitelberga.

CHÓR FILHARMONII LWOWSKIEJ GLORIA
Chór Kameralny „GLORIA” istnieje już ponad 20 lat. Od samego początku zrzesza oddanych śpiewaniu muzyków – w większości studentów i absolwentów Lwowskiego Konserwatorium. Chór działa w ramach Lwowskiego Oddziału Związku Kompozytorów Ukrainy. Został założony w 1989 roku przez dyrygenta Jarosława Hnatowskiego i Volodymira Syvohipa, który pełnił rolę prezesa i managera. W 1999 roku Volodymir Syvohip przejął obowiązki dyrygenta i dyrektora artystycznego zespołu. „GLORIA” w krótkim czasie zaświadczyła swój wysoki poziom wykonawczy zdobywając szereg nagród na międzynarodowych konkursach.